LİNUX'DA KRİTİK AÇIKLAR ve ÇÖZÜMLERİ

        Güvenlik konusunda diğer işletim sistemlerinden çok farklı bir yerde duran Linux'un da bir açığı bulundu. Bu ay ortaya çıkan bir açıkla 64-bit Linux işletim sistemi kullanan sistemlere, hacker'lar girebiliyor ve daha sonra tekrar uğrama ihtimallerine karşı bir açık kapı bırakabiliyorlar.

       CVE-2010-3081 olarak bilinen bu açık; Linux'un, RHEL, CentOS, Debian, Ubuntu, CloudLinux, SuSE ve daha birçoğunun 64-bit sürmünde kullanıcının karşısına çıkıyor. İşletim sistemlerinin 32-bit sürümlerinde ise bu açık bulunmuyor.

       Açığın "Ac1db1tch3z" adlı hacker tarafından internette yayınlanmasından sonra Linux, kernel'i yamalandı ve başta Ubuntu, Red Hat, Debian ve CentOS olmak üzere birkaç Linux dağıtımcısı bu açığı yeni sürümleriyle kapattı.

       Linux kullanıcılarının bu açıktan daha önce sistemlerine girilip girilmediğini kontrol etmelerinde fayda var.
      Araştırmacılar Linux'taki güvenlik açıklarını ortaya çıkartmaya devam ediyor. Son 8 yılda geliştirilen Linux sürümlerinin büyük çoğunluğunun tamamen ele geçirilmesine izin veren bir güvenlik açığı ortaya çıktı. Linux geliştiricileri derhal kritik bir güncelleme için harekete geçti.

      Ortaya çıkan program hatası kernel seviyesindeki işlemlerde yer alıyor. Örneğin Sock_sendpage işlemi dahil edilmeden bırakılırsa soruna yol açıyor. Fonksiyon işaretçisi sock_no_accept gibi ilgili bir yer tutucuya bağlanmak yerine etkinleştirilmemiş bir şekilde kalıyor. Sock_sendpage işaretçiyi her seferinde kontrol etmediği için işletim sisteminde güvenlik açığı oluşuyor.

     Güvenlik araştırmacısı Julien Tinnes'in açıklaması şöyle "Kernel kodu boş değerde uyguladığı için güvenlik açığı oluşuyor. Bir saldırgan ilk sayfaya kod yerleştirerek bu kodun kernel ayrıcalıklarıyla çalıştırılmasını sağlayabiliyor." Linux'ta NULL yani boş değer yüzünden oluşan diğer güvenlik açığını, daha önceki haberimizden okuyabilirsiniz. Sonuçta bir ay içerisinde birbirine yakın iki kritik güvenlik açığı ortaya çıkmış oluyor. Araştırmacılar iki açığın bir arada kullanılabildiğini ve Mayıs 2001'den bu yana 2.4 ve 2.6 sürümlerinin tamamının etkilendiğini belirtiyorlar.Internet son birkaç yıldır daha tehlikeli olmaya başladı. Internet trafiği artmakta ve önemli işler Internet’te yapılmakta. Bununla birlikte insanlardan kaynaklanan zararlar da artmakta. Eğer çalınmaya değer bir şey varsa biri uğraşacak ve de onu çalacaktır. Bu günümüzde Internet dünyasında çok daha doğrudur. Linux sistemleri bile bu kuralın dışına çıkamazlar. Ama Linux’un bu Internet çalkantılarına karşı kuvvetli olması ve birçok sofistike güvenlik birimlerine sahip olması çok güzel birşey. Bu Linux’un Internet’le yoğun uğraşanlar arasında popüler olmasının en onemli sebebidir.


        Internet son birkaç yıldır daha tehlikeli olmaya başladı. Internet trafiği artmakta ve önemli işler Internet’te yapılmakta. Bununla birlikte insanlardan kaynaklanan zararlar da artmakta.

          Eğer çalınmaya değer bir şey varsa biri uğraşacak ve de onu çalacaktır. Bu günümüzde Internet dünyasında çok daha doğrudur. Linux sistemleri bile bu kuralın dışına çıkamazlar. Ama Linux’un bu Internet çalkantılarına karşı kuvvetli olması ve birçok sofistike güvenlik birimlerine sahip olması çok güzel birşey. Bu Linux’un Intermet’le yoğun uğraşanlar arasında popüler olmasının en onemli sebebidir.

           Bununla birlikte Linux güvenlik araçlarını uygun bir şekilde kullanmazsanız, problemlerle karşılaşabilirsiniz. Problemler kötü şekilde kurulmuş güvenlik araçlarından kaynaklanır. Bu yazı hangi hususlara dikkat edilmesi gerektiğini açıklamaya çalışacak.

           Sisteminize zorla girmek için kullanılacak birçok yol vardır. Genellikle bunlar var olan programların hatalarını kullanırlar. Linux kulanıcıları bu hatalara ışık tutar ve çabucak bir yama çıkartırlar. Bu yamalar diğer işletim sistemlerindeki kardeş programların yamalarından çok daha hızlı çıkarlar.

           Bu yazı makinenizi ( ya da ağınızı ) bu çeşit problemlere karşı nasıl koruyacağınızı açıklayacak. Aşağıda güvenli bir Linux’un nasıl yapılacağı açıklanacak.

              Ağ servisleri


          Linux bir sunucu olarak birçok servisi içinde bulundurabilir. Ör : FTP,WWW ve e-mail. Bunlar kapılar ( port ) vasıtasıyla sağlanır. Örnek vermek gerekirse
FTP 21. kapıyı kullanarak iletişim sağlar. Eğer servislerin dağılımı hakkında bilgi almak isterseniz /etc/servicesdosyasına göz atabilir.

            Sistem kaynaklarından kazanmak ve sistem yönetimini daha kolay kılmak için çoğu servis /etc/inetd.conf tarafından yönetilir. Bu dosya servislerin nasıl çalışacağını belirler.

              Nelere sahibiz

            Çoğu Linux dağitimi önceden birçok servisi açmasına rağmen bunlar güvenlik için kapalı olmalı. Birleşmiş sistemlerde güvenlik çok sorun değildir. Bu "yumuşak" ortamda kaza ile gerçekleşen zararların yeteri kadar önlendiğini varsaymakla beraber bu servislere girişin sağlanması bunları korumaktan önemlidir. Eğer Linux’unuz Internet’e açılırsa olaya daha değişik bir açıdan bakmalısınız. Sisteminizde hangi servislerin çalıştığını kontrol için netstat -vat komutu kullanılır.

Sonuç :


tcp 0 0 *:6000 *:* LISTEN
tcp 0 0 *:www *:* LISTEN
tcp 0 0 *:auth *:* LISTEN
tcp 0 0 *:finger *:* LISTEN
tcp 0 0 *:shell *:* LISTEN
tcp 0 0 *:sunrpc *:* LISTEN

         LISTEN yazan her satır bağlanılmayı bekleyen bir servistir. Bunlardan bağzıları tek bağımsız ( stand-alone ) programlardır; fakat çoğu /etc/inetd.conf tarafından kontrol edilir. Eğer bir servisin tam olarak ne yaptığını bilimiyorsanız /etc/services dosyasından bakabilirsiniz.

         Örneğin : grep ’^finger’ /etc/inetd.conf komutuyla şöyle bir çıktı alırsınız :

          finger stream tcp nowait nobody /usr/sbin/tcpd /usr/sbin/in.fingerd

          Programın ne yaptığına bakmak için man sayfalarından in.fingerd’ye bakın. Eğer servise ihtiyacınız yoksa onu /etc/inetd.conf dan başına bir diyez (#) koyarak kapatın.
# finger stream tcp nowait nobody /usr/sbin/tcpd /usr/sbin/in.fingerd

          Daha sonra killall -HUP inetd komutunu vererek inetd ’yi yeniden başlatın tabii ki finger ’i sonsuza dek kapattık. Eğer istersek yeniden # ’i
kaldırarak ve de killall -HUP inetd komutunu vererek bir daha açarız. Sistemi yeniden başlatmaya gerek yok. Eğer bir program inetd ’de yer almıyorsa, bağımsız (stand-alone) bir programdır. Bu servisi programı makineden kaldırarak
( uninstall ) kaldırabilirsiniz.Tabii bunu programın ne işe yaradığını ve ne yaptığınızı biliyorsanız yapın.

          Hosts . ( allow I deny )

           Çeşitli servislere ekstra güvenlik eklemek için Linux daha önceden belirtilmiş makinelere izin vererek ya da reddederek sistemi korur. Örnek olarak sadece sizin ağınıza bağlı bilgisayarlara ( Internet’teki bilgisayarlara değil ) izin vermek için /etc/hosts.allow ve /etc/hosts.deny dosyalarını düzenleyin.

SSH ( secure shell system )

              Makine bilgilerine bakarak bağlantıları reddetmek saldırılardan korunmak için iyi bir yöntem. Ama hepsi bu kadar değil.Sahte makine isimleriyle bağlantı yapmak olasıdır. Internet üzerinden programlar arası haberleşmede bilgi tehlikededir.Yeterli bilgiye sahip birisi bunlara bakabilir. Spoofing denen yöntemle sahte bilgileri Sisteminize aşılayabilirler. Bu problemler Internet protokollerinin karşılıklı haberleşmeleri sırasında gerçekleşir.Bu güçlüklerin üstesinden gelmek için ssh tasarlanmştir.

> SSH açık kaynak kodu ( open source ) şartlarına uygun olarak, bağlantılarda kimlik kontrolü ve şifreleme yapan sağlam yapılı ve iyi geliştirilmiş bir sistemdir. Şifreleme, bilgi paketlerinin iletmi sırasında kodlar kullanır. Kimlik doğrulama
( authentication ) bağlantı ya da paket iletimi varsa kullanılan bir yöntemdir. Diğer işletim sistemlerinde SSH istemcileri mevcuttur. Sunucu olarak Linux kullanılarak SSH düzeyinde bilgi iletimi sağlanabilir.

SSH hakkında daha fazla bilgi için color=#0000ffhttp://www.ssh.fi

programları izleme . Ne nerde kaydedilir ?

               Linux, sistem yöneticisinin sistemde neler döndüğünü bilmesini sağlayan kapsamlı alt sistemlere, programlara sahiptir. Aşağıda, dosyaları kaydeden ( log ) bazı araçların açıklaması mevcuttur. Bunların doğru kurulduğundan emin olun ve herhangi bir saldırıdan şüphelenirseniz bunları kontrol edin. Buradaki en onemli sorun: çok fazla kayıt bulunmasıdır. Bunun sonucu olarak filtreleme ve önemli bilgilerin kaydedilmesi önem kazanır.
> 3.2.1 JAIL ( Just Another IP Logger ) :
JAIL arka planda çalışan iki küçük progr*****tan oluşur ( icmplog ve tcplog ). Bu programlar /var/log/syslog içindeki bilmek istediğiniz bilgileri kaydederler. Geniş bilgi için man sayfalarına bakabilirsiniz.
ftpd , rlogind ve birçok etkileşimli programlar, kendilerine bağlanmak isteyen kullanıcıların kayıtlarını /var/log/syslog ve /var/log/messages dosyalarında tutarlar.

Diğer güvenlik önlemleri

         Bilgisayarlardaki firewall özel bir ağı uçsuz bucaksız olan Internet’ten korumayı sağlayan bir araçtır. Firewall’un en basit şekli ( modem yada ethernet kartı ile ) Internete ya da özel ağlara bağlı bir Linux makinasıdır. Firewall görevini üstlenen bilgisayar, Internet’e ve de ağa erişebilir.Bu korumalı ağ Internet’e çıkamaz ve de Internet’te bu ağa giremez. Internet’e veya Internet’ten akan bilgiler firewall tarafından fıltrelenir. Ağ içinde servisleri açma ya da kapatmada daha az özen gösterilir. Bu şekilde sadece bir makina üzerinde yoğunlaşılır. Firewall kurmak oldukça karmaşık bir iştir. İlk başta makinenize bağlı iki ethernet kartı gerekir. Sonra iki ethernet kartı arası bilgi köprülerinin filterelenmesini kurmak için ipchains isimli program kurulmalıdır

ALINTIDIR
KAYNAKLAR:1)www.chip.com.tr
                           2)www.bilgininadresi.net

LİNUX'TA AĞ GÜVENLİĞİ

Ağ Güvenliği

Ağ güvenliği, insanların bağlı olduğu süre arttıkça, daha önemli hale gelmektedir. Ağ güvenliğini bozmak, fiziksel veya yerel güvenliği bozmaktan çok daha kolay, ve çok daha yaygındır.

Ağ güvenliğine yardımcı olan iyi araçlar var, ve Linux dağıtımlarıyla birlikte gelenlerin sayısı gittikçe artıyor.

 Paket Koklayıcılar

Saldırganların, ağınız üzerinde daha fazla sisteme erişim kazanmasının en yaygın yollarından biri, güvenliği bozulan bilgisayarlardan birinin üzerinde bir paket koklayıcı çalıştırmasıdır. Bu "koklayıcı", paket akışı içinde passwd, login ve su gibi şeyler için Ethernet portunu dinler ve günlük tutar. Bu yolla saldırganlar, girmeye hiç kalkışmadıkları sistemlerin parolalarına dahi erişebilirler. Açık metin parolalar bu saldırıya karşı çok korunmasızdırlar.

Örnek: A Bilgisayarının güvenliği bozulmuş durumda. Saldırgan bir koklayıcı kurar. Koklayıcı, B Bilgisayarından C Bilgisayarına giriş yapan sisyön (sistem yöneticisi) parolasını ele geçirir. Sonra, sisyön bir sorunu çözmek için su yapar. Saldırganlar böylelikle B Bilgisayarındaki root parolasına da sahip olur. Daha sonra sisyön, herhangi bir kişiye, hesabından Z Bilgisayarına telnet ile bağlanmasına izin verir. Artık saldırgan Z Bilgisayarında da bir parola/giriş bilgisine sahiptir.

Günümüzde bir saldırganın bunu yapabilmesi için bir sistemin güvenliğini bozmasına dahi gerek yoktur: Kendi kişisel veya dizüstü bilgisayarlarını bir binaya getirip ağınıza saplanabilirler.

ssh veya diğer şifreli parola yöntemlerini kullanarak, bu saldırının önüne geçilebilir. POP hesapları için APOP gibi şeyler bu saldırıyı engeller (Olağan POP girişleri, ağ üzerinde açık metin parola gönderen herşey gibi, bu saldırıya karşı çok korunmasızdır).

 Sistem servisleri ve tcp_wrappers

Linux sisteminizi HERHANGİ bir ağ üzerine koymadan önce, bakmanız gereken ilk şey hangi servisleri sunmanız gerektiğidir. Sunmanız gerekmeyen servisler kapatılmalı ki her gereksiz servisin kapatılışı, endişelenmeniz gereken ve saldırganların delik arayacağı şeylerin bir azalması anlamına gelir.

Linux'ta servisleri kapatmanın bir kaç yolu vardır. /etc/inetd.conf dosyasına bakarak inetd tarafından hangi servislerin sunulduğunu görebilirsiniz. Gereksinim duymadıklarınızı açıklama haline getirerek (o satırın başına # koyarak), ve sonrasında inetd işlemine bir SIGHUP sinyali göndererek kapatabilirsiniz.

Bunun yanısıra, /etc/services dosyasındaki servisleri silebilirsiniz (ya da açıklama haline getirebilirsiniz). Bu, yerel istemcilerin de servisi kullanamaması anlamına gelir (yaniftp satırını siler, sonra o makineden uzaktaki bir siteye ftp bağlantısı yapmaya çalışırsanız, işlem "bilinmeyen servis" mesajı vererek başarısız olacaktır. Genellikle/etc/services dosyasındaki servislere kaldırarak çıkacak sorunlarla uğraşmaya değmez, çünkü ek bir güvenlik getirisi yoktur. Eğer yerel bir kullanıcı, kaldırmış olmanıza rağmen ftp kullanmak isterse, yaygın ftp portunu kullanan kendi istemcisini yapıp bunu başarabilir.

Çalışır durumda olmasını isteyebileceğiniz servislerden bazıları:

• ftp
• telnet (veya ssh)
• posta, (örneğin pop-3 veya imap)
• identd

Eğer belirli bir paketi kullanmayacağınızdan eminseniz, toptan kaldırma yolunu da seçebilirsiniz. Red Hat Linux altında rpm -e packagename komutu ile bütün paketi silmeniz mümkündür. Debian altında dpkg --remove komutu aynı işi görecektir.

Ek olarak, gerçekten rsh/rlogin/rcp gereçlerini /etc/inetd.conf dosyasını kullanarak kapatmak isteyebilirsiniz; buna login (rlogin tarafından kullanılan), shell (rcp tarafından kullanılan), ve exec (rsh tarafından kullanılır) de dahildir. Bu protokoller aşırı derecede güvensizdir ve geçmişte bir çok açığın sebebi olmuştur.

/etc/rc.d/rc[0-9].d (Red Hat) veya /etc/rc[0-9].d (Debian) başlangıç dizinlerini kontrol ederek, herhangi bir sunucunun çalıştırılıp çalıştırılmadığını görebilirsiniz. Bu dizindeki dosyalar aslında /etc/rc.d/init.d (Red Hat) dizinindeki dosyalara simgesel bağlardır (Debian'da /etc/init.d). init.d dizinindeki dosyaların isimlerini değiştirmek, o dosyaya bağlı olan simgesel bağları etkisiz hale getirir. Eğer belirli bir çalışma düzeyindeki servisi kapatmak istiyorsanız, ilgili simgesel bağın ismindeki büyük Sharfini küçük s harfiyle değiştirebilirsiniz:

       root#  cd /etc/rc6.d
       root#  mv S45dhcpd s45dhcpd

Eğer BSD-tarzı başlangıç dosyalarınız varsa, ihtiyacınız olmayan programlar için /etc/rc* dizinini kontrol etmek isteyebilirsiniz.

Çoğu Linux dağıtımı, tüm TCP servislerinizi "örten" tcp_wrappers ile birlikte gelir (Ç.N.: wrap, örtmek wrapper ise örtücü anlamına gelir). Gerçek sunucunun yerine bir tcp_wrapper (tcpd) çalıştırılır, tcpd servisi isteyen bilgisayarı kontrol eder, ya gerçek sunucuyu çalıştırır, veya o bilgisayardan erişimi reddeder. tcpd, TCP servislerinize erişimi kısıtlamanızı sağlar. /etc/hosts.allow dosyası yaratmalı, ve sadece makinenize erişime gereksinim duyan bilgisayarları eklemelisiniz.

Evden bağlanan bir çevirmeli ağ kullanıcı iseniz, önerimiz her bağlantıyı reddetmenizdir. tcpd aynı zamanda başarısız olan bağlantı girişimlerinin de günlüğünü tutar, bu şekilde bir saldırı geldiğinde haberiniz olur. Eğer yeni TCP-tabanlı servisler eklerseniz, tcp_wrappers kullanacak şekilde yapılandırmalısınız. Örneğin, olağan çevirmeli ağ kullanıcıları dışarıdakilerin kendi makinelerine bağlanmasını engelleyebilir, ama aynı zamanda mektup alma, ve İnternete ağ bağlantısı kurma işlemlerini de gerçekleştirebilir. Bunu yapmak için, /etc/hosts.allow dosyanıza

ALL: 127.

satırını ekleyebilirsiniz. Elbette /etc/hosts.deny dosyanız da

ALL: ALL

satırını bulundurmalı. Bu şekilde makinenize dışarıdan gelen tüm bağlantıları engeller, bununla birlikte içerde İnternetteki servislere bağlanmanıza izin verirsiniz.

tcp_wrappers'ın diğer bir kaç diğer servis dışında, sadece inetd tarafından çalıştırılan servisleri koruduğunu unutmayın. Makinenizde çalışan pekala diğer servisler de olabilir.netstat -ta komutunu kullanarak makinenizde sunulan tüm servislerin bir listesini görebilirsiniz.

 DNS Bilgisinin Doğrulanması

Ağınızdaki bütün bilgisayarların DNS bilgisinin güncel tutulması, güvenliğin artırılmasında yardımcı olabilir. Eğer izinsiz bir bilgisayar ağınıza bağlanırsa, DNS girişinin olmamasından tanıyabilirsiniz. Bir çok serviste, sadece geçerli bir DNS girişi olduğunda bağlantıya izin verilmesi şeklinde bir yapılandırma gerçekleştirmek mümkündür.

identd

identd, inetd sunucunuzun dışında çalışan küçük bir programdır. Hangi kullanıcının hangi TCP servisini çalıştırdığını izler, ve istendiğinde rapor verir.

Bir çok kişi identd'nin yararlılığını yanlış anlamakta, dolayısıyla kapatmakta veya site dışı tüm isteklerin önünü kesmektedir. identd, uzak sitelere yardım etmek için değildir. Uzak identd servisinden alınan verinin doğru olup olmadığını bilmenin bir yolu yoktur. identd isteklerinde kimlik doğrulama yoktur.

O zaman neden çalıştırmak isteyebilirsiniz? Çünkü size yardım eder, ve izlemede diğer bir veri-noktasıdır. Eğer bozulmamışsa, bilirsiniz ki identd servisiniz uzak sitelere TCP servisini kullanan kullanıcı ismi ya da kullanıcı kimliğini bildirmektedir. Uzak sitenin sisyönü gelir ve sisteminizdeki kullanıcının sitelerini kırmaya çalıştığını söylerse, kolaylıkla bu kullanıcıya karşı tavır alabilirsiniz. identd çalıştırmıyorsanız, çok ama çok fazla günlük dosyasına bakmanız, ve o anda kimin sistemde olduğunu bulmanız gerekir, genelde bu, kullanıcının kim olduğunun belirlenmesini çok daha uzatır.

Çoğu dağıtımla birlikte gelen identd, bir çok kişinin tahmin ettiğinden çok daha yapılandırılabilir durumdadır. Belirli kullanıcılar için kapatabilir (bir .noident dosyası yaratabilirler), bütün identd isteklerinin günlüğünü tutabilir (öneriyoruz), hatta identd tarafından döndürülen bilginin kullanıcı ismi yerine kullanıcı kimliği olmasını ya da NO-USER (KULLANICI-YOK) olmasını sağlayabilirsiniz.

 SATAN, ISS, ve Diğer Ağ Tarayıcıları

Makinelerde veya ağlarda port ve servis tabanlı tarama yapan bir kaç farklı yazılım paketleri mevcut. SATAN, ISS, ve Nessus, iyi bilinenlerden bazıları. Bu yazılımlar hedef makineye bağlanır, ve hangi servisin çalıştığını belirlemeye çalışır. Bu bilgiye dayanarak, makinedeki servislerin bir açığı olup olmadığını söyleyebilirsiniz.

SATAN (Security Administrator's Tool for Analyzing Networks - Ağların Çözümlenmesi İçin Güvenlik Yöneticisi Aracı). Herhangi bir makine veya ağda hafif, orta, veya güçlü kontroller yapmak üzere yapılandırılabilir. SATAN ile makinenizi veya ağınızı tarayarak bulduğu sorunları düzeltmek iyi bir fikirdir. SATAN'ı metalab'dan veya tanınmış başka bir FTP veya WWW sitesinden aldığınızdan emin olun. Çünkü SATAN'ın İnternet üzerinde dolaşan bir de truva atı kopyası mevcut: http://www.trouble.org/~zen/satan/satan.html.

SATAN oldukça uzun bir süredir güncellenmiyor ve aşağıdaki diğer bazı araçlar daha çok işe yarayabilir.

ISS (Internet Security Scanner - İnternet Güvenlik Tarayıcı), başka bir port-tabanlı tarayıcıdır. Satan'dan daha hızlıdır, dolayısıyla büyük ağlar için daha uygun olabilir. Bununla birlikte SATAN daha fazla bilgi verme eğilimindedir.

Abacus, bilgisayar-tabanlı güvenlik ve izinsiz giriş belirleme aracıdır. İnternet sayfasında daha fazla bilgi bulabilirsiniz: http://www.psionic.com/abacus/

SAINT, SATAN'ın güncellenmiş bir sürümü. WWW-tabanlı ve SATAN'dan daha çok güncel testlere sahip. Daha fazla bilgi için: http://www.wwdsi.com/~saint

Nessus, ücretsiz bir güvenlik tarayacıdır. GTK çizgesel arabirimi ile kolay kullanıma sahiptir. Ayrıca yeni port-tarayan testler için çok hoş bir eklenti ayar sitemi birlikte tasarlanmıştır. Daha fazla bilgi için: http://www.nessus.org

Port Taramalarını Belirleme

SATAN, ISS ve diğer tarayıcı yazılımların yoklamaları durumunda sizi uyaracak bazı araçlar da vardır. Bununla birlkite, eğer tcp_wrappers kullanıyor ve günlük dosyalarınıza düzenli olarak bakıyorsanız, bu tür yoklamaları farketmeniz zor olmaz. En düşük ayarda bile SATAN Red Hat günlüklerinde iz bırakır.

Ayrıca "gizli" port tarayıcıları da vardır. TCP ACK biti 1 olan bir paket (bağlantı kurulurken yapıldığı gibi) büyük olasılıkla paket-süzen bir ateşduvarını aşacaktır. Kurulmuş hiçbir bağlantısı olmayan bir porttan döndürülen RST paketi, o portta hayat olduğunun bir kanıtı olarak görülebilir. TCP örtü programlarının bunu farkedeceğini sanmıyorum.

 sendmail, qmail ve MTA'lar

Sağlayabileceğiniz en önemli servislerden biri posta servisidir. Ne yazık ki, saldırıya en korumasız olanlardan biri de budur. Bunun sebebi basitçe yerine getirmek zorunda olduğu görevlerin sayısı ve bunlar için gereken yetkilerdir.

sendmail kullanıyorsanız, güncel sürümlerini takip etmek çok önem taşıyor. sendmail'in güvenlik açıkları konusunda çok uzun bir tarihi var. Daima en güncel sürümünü çalıştırdığınızdan http://www.sendmail.org adresine bakarak emin olun.

Unutmayın ki mektup atabilmeniz için sendmail'in çalışıyor olması gerekmiyor. Ev kullanıcı iseniz, sendmail'i bütünüyle kapatabilir, ve posta istemcinizi mektup göndermek amacıyla kullanabilirsiniz. Sendmail başlangıç dosyasındaki "-bd" bayrağını kaldırarak posta için dışarıdan gelen istekleri engellemeniz de mümkün. Diğer bir deyişle, başlangıç dosyanızda sendmail'i aşağıdaki komut ile çalıştırabilirsiniz:

                # /usr/lib/sendmail -q15m

Bu, sendmail'in mektup kuyruğunda bekleyen ve ilk girişimde dağıtılamayan tüm mesajları 15 dakikada bir boşaltmasını sağlar.

Bir çok yönetici sendmail yerine diğer posta dağıtım araçlarını kullanmayı tercih ediyor. Siz de sendmail yerine qmail kullanmayı düşünebilirsiniz. qmail, temelde güvenlik düşüncesi ile sıfırdan tasarlanmıştır. Hızlıdır, kararlıdır, ve güvenlidir. Qmail http://www.qmail.org adresinde bulunabilir.

Qmail ile doğrudan rekabet içinde olan bir başka program da, tcp_wrappers ve diğer güvenlik araçlarının yazarı tarafından yazılmış olan "postfix". Önceki vmailer isimli, ve sponsorluğu IBM tarafından yapılan bu program da sıfırdan güvenlik düşünülerek yazılmış bir posta dağıtım aracı. Postfix hakkında daha fazla bilgiyi http://www.postfix.orgadresinden bulabilirsiniz.

 Servis Reddi Saldırıları

Bir "Servis Reddi" saldırısı, saldırganın bazı kaynakları aşırı meşgul etmesi yoluyla servisin meşru isteklere cevap verememesini, veya meşru kullanıcıların makineye erişimlerinin reddedilmesini sağlamasıdır.

Servis reddi saldırıları son yıllarda oldukça fazlalaştı. Bazı yeni ve gözde olanları aşağıda listelenmiştir. Unutmayın ki bunlar sadece bir kaç örnek, her geçen gün yenileri ortaya çıkıyor. Daha güncel bilgi için Linux güvenlik ve bugtraq listelerine ve arşivlerine göz atın.

• SYN Seli - SYN seli, bir ağ servis reddi saldırısıdır. TCP bağlantılarının yaratılma şeklindeki bir boşluktan yararlanır. Yeni Linux çekirdekleri (2.0.30 ve yukarısı) SYN seli saldırılarının insanların makinenize ya da servislerine erişimini reddetmesini engellemek için yapılandırılabilir seçeneklere sahiptir. Uygun çekirdek koruma seçenekleri içinÇekirdek Güvenliği'ne bakın.
• Pentium "F00F" Böceği - Yakın zamanda, gerçek bir Intel Pentium işlemcisine gönderilen bazı Assembly programlama dili kodlarınının makineyi yeniden başlatabileceği keşfedildi. Bu, çalışan işletim sisteminin ne olduğu farketmeksizin, Pentium işlemcili (Pentium Pro, Pentium III, veya Pentium benzeri işlemciler değil) her makineyi etkiliyor. Linux çekirdeklerinin 2.0.32 ve yukarısı sürümlerinde bu böceğin makineyi kilitlemesini engelleyen bir önlem mevcut. Kernel 2.0.33, bu çekirdek çözümünün gelişmiş bir sürümünü içeriyor, 2.0.32'ye tercih edilmesi önerilir. Eğer Pentium işlemci üzerinde çalışıyorsanız, hemen güncellemelisiniz! (Ç.N.: Bu tür böcekler, çekirdeğin en son sürüm olması ile engellenebilir. Bu çeviri yapıldığında en son çekirdek sürümü 2.4.12 idi).
• Ping Seli - Ping seli, basit bir kaba-kuvvet servis reddi saldırısı. Saldırgan makinenize ICMP paketlerinden oluşan bir "sel" gönderir. Eğer bunu bant genişliği sizinkinden daha iyi olan bir bilgisayardan yapıyorsa, makineniz ağ üzerine hiçbir şey yollayamaz hale gelecektir. Bu saldırının bir değişik şekli, "şirince", dönüş adresi sizinmakinenizin IP numarası olan ICMP paketleri gönderir, böylelikle yollanan sel baskınının kimin tarafından olduğunun belirlenmesi de güçleşir. "Şirin" saldırısı ile ilgili daha fazla bilgiyi http://www.quadrunner.com/~chuegen/smurf.txt adresinde bulabilirsiniz.Eğer bir ping seli saldırısına maruz kalırsanız, paketlerin nerden geldiğini (ya da nerden geliyor gibi göründüğünü) belirlemek için tcpdump gibi bir araç kullanın, ve servis sağlayıcınızla bu bilgi ile birlikte iletişim kurun. Ping selleri, en kolay şekilde yöneltici düzeyinde veya bir ateşduvarı kullanarak durdurulabilir.
• Ölüm Pingi - Ölüm pingi saldırısı, çekirdekte bulunan, ICMP ECHO REQUEST paketlerini tutmakla görevli veri yapısına uymayacak kadar büyük bir paket gönderir. Tek ve büyük bir paket (65,510 bayt) göndererek çoğu sistemin kilitlenmesine, hatta göçmesine yol açan bu sorun kısa zamanda "Ölüm Pingi" olarak adlandırılmıştır. Bu sorun çok uzun süre önce çözülmüştür, ve artık endişelenecek bir şey yoktur.
• Gözyaşı / Yeni Gözyaşı - En yeni açıklardan birisi, Linux ve Windows platformlarındaki IP parçalama kodunda bulunan bir böcektir. Çekirdek 2.0.33 sürümünde onarılmış, ve onarımdan yararlanmak için herhangi bir çekirdek derleme-zamanı seçeneğini seçmeye gerek yoktur. "Yeni Gözyaşı" açığına karşı ise, Linux'ta görünüşte böyle bir tehlike yoktur.

Açıklardan yararlanan kodları, ve nasıl çalıştıkları konusundaki detaylı açıklamaları http://www.rootshell.com adresinde, arama motorunu kullanarak bulabilirsiniz.

NFS (Ağ Dosya Sistemi) Güvenliği

NFS, yaygın olarak kullanılan bir paylaşım protokolüdür. nfsd ve mountd çalıştıran sunucuların dosyasistemlerinin tamamının, çekirdeklerinde NFS dosyasistemi desteği bulunan (veya Linux makine değilse diğer istemci desteği bulunan) diğer makinelere "dışsatım"ını sağlar. mountd, /etc/mtab dosyasındaki bağlanmış dosyasistemlerini takip eder, veshowmount komut ile bunları görüntüler.

Çoğu site NFS'i kullanıcılara ev dizinleri vermek için kullanır, böylelikle bilgisayar demetindeki hangi makineye giriş yaparlarsa yapsınlar, evlerindeki dosyalara ulaşabilirler.

Dosyasistemlerinin dışa açılmasında küçük bir miktar güvenliğe izin verilir. nfsd sunucunuzun uzak root kullanıcısını (uid=0) nobody kullanıcısına karşılık getirmesini, böylelikle dışa açılan tüm dosyalara erişiminin reddedilmesini sağlayabilirsiniz. Bununla birlikte, bireysel kullanıcılar kendi dosyalarına (en azından uid'si aynı olanlara) erişebileceği için uzak root kullanıcısı, kullanıcıların hesaplarına giriş veya su yaparak onların dosyalarına erişebilir. Bu, dışa açtığınız dosyasistemlerini bağlayabilen bir saldırgan için sadece küçük bir engeldir.

Eğer kaçınılmaz şekilde NFS kullanmanız gerekiyorsa, dosyasistemlerini gerçekten sadece gereken makinelere açtığınıza emin olun. Asla kök dizininizin tamamını dışa açmayın; sadece gereken dizinleri açın.

NFS hakkında daha fazla bilgi için, http://metalab.unc.edu/mdw/HOWTO/NFS-HOWTO.html adresindeki NFS HOWTO belgesine bakabilirsiniz.

 NIS (Ağ Bilgi Servisi) (Önceki Sarı Sayfalar, YP).

Ağ Bilgi Servisi (YP), bir makineler grubu arasında bilginin dağıtılması için bir yoldur. NIS sunucusu bilgi tablolarını tutar ve onları NIS harita dosyalarına çevirir. Bu haritalar daha sonra ağ üzerinde NIS istemci makinelerinin giriş, parola, ve ev dizinleri ile kabuk bilgilerinin (hepsi standart bir /etc/passwd dosyasındadır) alınmasına hizmet eder. Bu, kullanıcının bir makinede parolasını değiştirdiğinde diğer bütün NIS alanındaki makinelerde de bu değişikliğin geçerli olmasını sağlar.

NIS kesinlikle güvenli değildir. Hiç bir zaman olması düşünülmemiştir. Kolay kullanılır ve yararlı olması amacı güdülmüştür. NIS alanınızın adını tahmin edebilen (İnternette herhangi bir yerdeki) herkes passwd dosyasınızın bir kopyasını alabilir, ve "Crack" ve "John the Ripper" programlarını kullanıcılarınızın parolaları üzerinde kullanabilir. Ayrıca, NIS'i taklit etmek ve her çeşit yaramaz numaralar yapmak mümkündür. Eğer NIS'i kullanmak zorundaysanız, tehlikelerinin de farkında olduğunuzdan emin olun.

NIS'in yerine geçen çok daha güvenli bir program vardır: NIS+ Daha fazla bilgi için NIS HOWTO belgesine bir göz atın: http://metalab.unc.edu/mdw/HOWTO/NIS-HOWTO.html

 Ateşduvarları

Ateşduvarı, yerel ağınızın içine giren ve dışına çıkan bilgiyi denetim altında tutmanın bir yoludur. Tipik bir ateşduvarı, İnternete ve yerel ağınıza bağlanmış durumdadır, ve yerel ağınızdan İnternete tek çıkış yolu ateşduvarının içinden geçmektir. Bu yolla ateşduvarı yerel ağdan İnternete ya da İnternetten yerel ağa nelerin geçtiğini denetleyebilir.

Bir kaç ateşduvarı ve kurma yöntemi vardır. Linux makinelerden oldukça iyi ateşduvarı olur. Ateşduvarı kodu 2.0 ve daha yukarı sürüm çekirdeğin içine tümleşik olabilir. Kullanıcı araçları, 2.0 çekirdek için ipfwadm, ve 2.2 çekirdek için ipchains, izin verdiğiniz ağ trafiği tiplerini çalışma kesilmeksizin değiştirebilmenizi sağlarlar.

Ateşduvarları, ağınızı güvenli hale getirmede çok yararlı ve önemli bir tekniktir. Bununla birlikte, bir ateşduvarınız varsa, arkasındaki makinelerin güvenliğini sağlamak gerekmediğini asla düşünmeyin. Bu ölümcül bir hatadır. Ateşduvarları ve Linux hakkında daha fazla bilgi için metalab arşivindeki Firewall-HOWTO belgesine bir göz atın:http://metalab.unc.edu/mdw/HOWTO/Firewall-HOWTO.html

Daha fazla bilgi için IP-Maskeleme mini-nasıl belgesine de göz atabilirsiniz: http://metalab.unc.edu/mdw/HOWTO/mini/IP-Masquerade.html

ipfwadm (ateşduvarınızın ayarlarını değiştirmenizi sağlayan araç) hakkında daha fazla bilgi ana sayfasında bulunabilir: http://www.xos.nl/linux/ipfwadm/

Eğer ateşduvarları ile daha önce hiç tecrübeniz yoksa, ve basit bir güvenlik politikasından daha fazlası için kurmayı planlıyorsanız, "O'Reilly and Associates"in "the Firewalls (Ateşduvarları)" kitabını, ya da İnternette bulunan diğer belgeleri okumanız şarttır. Daha fazla bilgi için http://www.ora.com adresine bir göz atın. NIST (The National Institute of Standards and Technology - Ulusal Standard ve Teknoloji Enstitüsü), ateşduvarları üzerine harika bir belge hazırlamıştır. 1995 tarihli olmasına rağmen, hala iyidir. Bu belgeyihttp://csrc.nist.gov/nistpubs/800-10/main.html adresinde bulabilirsiniz. Ayrıca ilgili olarak:

• The Freefire Project (Özgür Ateş Projesi) -- Özgür ateşduvarı araçlarının bir listesi: http://sites.inka.de/sites/lina/freefire-l/index_en.html
• SunWorld Ateşduvarı Tasarımı -- O'Reilly kitabının yazarları tarafından hazırlanan bu belge farklı ateşduvarı tipleriyle ilgili başlangıç düzeyinde bilgi niteliğini taşıyor:http://www.sunworld.com/swol-01-1996/swol-01-firewall.html
• Mason - Linux için otomatik ateşduvarı oluşturucusu. Bu, ağınızda yapmanız gereken şeyleri siz yaptıkça öğrenen bir ateşduvarı betiğidir. Daha fazla bilgi:http://www.pobox.com/~wstearns/mason/

 IP Chains - Linux 2.2.x Çekirdek ile Ateşduvarı Oluşturma

Linux IPChains, Linux 2.0 ateşduvarı sisteminin 2.2 çekirdek için güncellenmiş halidir. Önceki uygulamadan çok daha fazla özelliği vardır, bunların arasında:

• Daha esnek paket yönetimi
• Daha karmaşık muhasebe
• Basit politika değişikliklerinin otomatik olarak değiştirilebilmesi
• Parçaların açıkça engellenebilmesi, reddedilebilmesi vb.
• Şüpheli paketlerin günlüğünün tutulması
• ICMP/TCP/UDP dışındaki diğer protokolleri de idare edebilmesi.

sayılabilir.

Şu anda 2.0 çekirdeğinizde ipfwadm kullanıyorsanız, ipfwadm komut biçimini ipchains'de kullanılabilecek biçime dönüştüren betikler mevcuttur.

Daha fazla bilgi için IP Chains NASIL belgesini okuduğunuzdan emin olun: http://www.adelaide.net.au/~rustcorp/ipfwchains/ipfwchains.html

VPN'ler - Sanal Özel Ağlar

VPN'ler, var olan bir ağın üstüne "sanal" bir ağ kurmanın bir yoludur. Bu sanal ağ, bazı durumlarda şifreli olup, sadece ağa katılmış olan ve kim olduğu bilinen bilgisayarlar arasındaki trafiğe izin verir. VPN'ler, çoğunlukla evde çalışan birini, herkese açık İnternet üzerinden dahili bir şirket ağına bağlamak için kullanılır.

Eğer bir Linux maskeleme ateşduvarınız varsa ve MS PPTP paketleri (Microsoft'un VPN noktadan-noktaya ürünü) geçirmeniz gerekiyorsa, bunu yapabilmeniz için gereken bir çekirdek yaması mevcut: ip-masq-vpn.

Linux'taki VPN çözümlerinden bir kaçı:

• vpnd. Bkz. http://sunsite.auc.dk/vpnd/.
• Free S/Wan, http://www.xs4all.nl/~freeswan/
• VPN oluşturmak için ssh kullanılabilir. Daha fazla bilgi için VPN mini-nasıl belgesine bakın.
• vps (virtual private server - sanal özel sunucu): http://www.strongcrypto.com.

Daha fazla bilgi ve referans için IPSEC ile ilgili bölüme de bakın.

Güvenlik Hazırlığı (Bağlanmadan Önce)

Tamam, sisteminizi gözden geçirdiniz, ve olabildiğince güvenli olduğunu belirlediniz, ve bağlanmaya hazırsınız. Sisteminize yapılacak olası izinsiz giriş durumunda, giren kişiyi çabucak etkisiz hale getirerek sisteminizi tekrar çalışır duruma döndürebilmek için şimdi yapmanız gereken bir kaç hazırlık var.

Makinenizin Tam Yedeğini Alın

Yedekleme yöntemleri ve depolama hakkında bir tartışma bu belgenin konusu ötesinde, ama yedekleme ve güvenlik ile ilgili bir kaç söz söylenebilir:

Eğer bir sabit disk bölümünde 650 MB veriden daha azı varsa, verinizi CD-R üzerine kopyalamak iyi bir yoldur (daha sonra kurcalanması da zordur, hem uygun şekilde saklanırsa uzun süreli bir ömrü vardır). Manyetik bant ve diğer yeniden-yazılabilir ortamlar, yedekleme tamamlanır tamamlanmaz yazmaya karşı korunmalı, ve değiştirilmenin engellenmesi için doğrulanmalıdır. Yedeklerinizi, güvenli ve bağlı olmayan bir alanda sakladığınızdan emin olun. İyi bir yedeğin anlamı, sistemi iyi bir noktadan tekrar yerine koyabilir olmanızdır.

 İyi Bir Yedekleme Çizelgesi Seçimi

6-bantlık bir dönüşümün bakımı kolaydır. 4 bant hafta içi, 1 bant çift Cumalar için, bir bant da tek Cumalar için olabilir. Her gün bir artımlı yedekleme uygulayın, ve uygun Cuma bandında tam yedek alın. Sisteminizde özellikle önemli değişiklikler yapar veya bazı önemli veri eklemesi yaparsanız da tam yedek almak iyi olabilir.

 RPM ve Debian Dosya Veritabanınızı Yedekleyin

Bir izinsiz giriş durumunda, RPM veritabanınızı, aynı tripwire gibi kullanabilirsiniz, veritabanının da değiştirilmediğinden emin olmanız durumunda elbette. RPM veritabanınızı bir diskete kopyalamalı, ve daima bağlantısız şekilde tutmalısınız. Debian dağıtımında da benzer bir şeyler olması muhtemeldir.

/var/lib/rpm/fileindex.rpm ve /var/lib/rpm/packages.rpm dosyaları büyük olasılıkla tek bir diskete sığmayacaktır, fakat sıkıştırılırlarsa, her biri bir diskete sığabilir.

Şimdi, sisteminizin güvenliği bozulduğunda,

                        root#  rpm -Va

komutunu, sistem üzerindeki her bir dosyayı doğrulamak amacıyla kullanabilirsiniz. rpm man sayfasına bir bakın, bir kaç diğer seçenek sayesinde bu işlemi daha az şey söyleyerek yapmasını sağlayabilirsiniz. Unutmayın ki bunu yaparken RPM programınızın da bozulmadığından emin olmalısınız.

Bunun anlamı, sisteminize her yeni RPM eklendiğinde, RPM veritabanının da yeniden arşivlenmesi gerekecek. Getirileri ve götürüleri karşılaştıracak ve karar verecek olan sizsiniz.

 Sistem Hesap Verilerinizi Takip Edin

syslog'dan gelen bilginin bozulmaması çok önemlidir. /var/log altındaki dosyaların sadece sınırlı sayıda kullanıcı tarafından okunabilmesi ve yazılabilmesi iyi bir başlangıçtır.

Gözünüz orda yazılı olanlar, özellikle auth kısmındakiler üstünde olsun. Örneğin birden çok giriş başarısızlıkları, bir kırma girişiminin göstergesi olabilir.

Günlük dosyanızın nerde olduğu dağıtımınıza bağlıdır. "Linux Dosyasistem Standart"ına uyan bir Linux sisteminde, örneğin Red Hat'te, /var/log'un altına bakabilir, messages,mail.log ve diğer dosyaları gözden geçirebilirsiniz.

Kendi dağıtımızın nereye günlük tuttuğunu/etc/syslog.conf dosyasına bakarak bulabilirsiniz. Bu dosya syslogd'ye (sistem günlük sunucu programı) çeşitli mesajların günlüğünün nerelerde tutulması gerektiğini söyler.

Ayrıca günlükleri başa döndüren betik veya sunucu programı logları daha uzun süre tutması için yapılandırabilirsiniz, böylelikle onları incelemek için daha fazla zamanınız olur. Red Hat dağıtımında logrotate paketine bir göz atın. Diğer dağıtımlar da muhtemelen benzer bir işleme sahiptirler.

Günlük dosyalarınız kurcalandıysa, tam olarak ne çeşit şeylerin ne zaman kurcalanmaya başladığını belirlemeye çalışın. Hesap bilgilerine ulaşılamayan geniş zaman aralıkları var mı? Kurcalanmamış günlük dosyaları için yedekleme verinize (eğer varsa) bakmak iyi bir fikirdir.

Sisteme izinsiz girenler, tipik olarak izlerini saklamak için günlük dosyalarını değiştirir, yine de garip olguları belirlemek amacıyla göz atmak gerekir. İzinsiz giren kişinin, root hesabı için giriş kazanmaya çalıştığını, ya da bir programdan yararlandığını belirleyebilirsiniz belki de. Belki de izinsiz giren kişinin, günlük dosyalarını değiştirmeye zaman bulamadığı kısımları görebilirsiniz.

Ayrıca, su kullanarak kullanıcı değiştirme girişimleri, sisteme giriş girişimleri, ve diğer kullanıcı hesap bilgileri de dahil olmak üzere tüm auth verisini diğer günlük verisinden ayrı tutmalısınız.

Mümkünse syslog'u, verinin bir kopyasını güvenli bir sisteme göndermek üzere yapılandırın. Bu, izinsiz giren kişinin, login/su/ftp/vb girişimlerinin izlerini ortadan kaldırmasını engelleyecektir. syslog.conf man sayfasında @ seçeneğine bir göz atın.

İnternette daha gelişmiş syslogd programları da vardır: http://www.core-sdi.com/ssyslog/ adresinde Secure Syslog (Güvenli Syslog) programı mevcuttur. Secure Syslog, syslog verinizi şifreleyebilmenizi ve kimsenin değiştirmediğinden emin olmanızı sağlar.

Daha fazla özellikli bir diğer syslogd ise syslog-ng adresinde yer almaktadır. Günlük tutmada daha fazla esnekliğe sahiptir ve ayrıca uzak syslog akışınızın da değiştirilmesini engeller.

Son olarak, eğer okuyan kimse yoksa günlük dosyalarının da fazla bir yararı yoktur. Arada bir günlük dosyalarınıza bakmak için zaman ayırın, ve olağan bir günde nasıl göründükleri hakkında bir fikir sahibi olun. Bunu bilmek, olağan dışı şeyleri farketmede oldukça yardımcı olacaktır.

Bütün Yeni Sistem Güncellemelerini Uygulayın

Çoğu kullanıcı Linux'u bir CD-ROM'dan kurar. Güvenlik onarımlarının hızlı doğası sebebiyle, sürekli yeni (onarılmış) programlar çıkar. Makinenizi ağa bağlamadan önce, dağıtımınızın ftp sitesine göz atmak ve CD-ROM'dan beri güncellenen tüm paketleri almak iyi bir fikirdir. Çoğu zaman bu paketler önemli güvenlik onarımlarını içerir, dolayısıyla bu güncelleme paketlerini kurmak iyi bir fikirdir.

Güvenlik Bozukluğu Sırasında ve Sonrasında Neler Yapılabilir

Evet, burdaki (veya başka bir yerdeki) önerileri dinlediniz ve bir sistem kırılma durumunu belirlediniz. İlk yapılacak şey, soğukkanlılığı korumaktır. Aceleci davranışlar saldırganın neden olduğundan daha çok zarara yol açabilir.

 Güvenlik Bozukluğu Sırasında

Güvenlik bozukluğunu, olduğu sırada belirlemek ağır bir yükümlülük olabilir. Vereceğiniz tepki büyük sonuçlar doğurabilir.

Gördüğünüz bozukluk fiziksel ise, olasılıklar, birinin evinize, ofisinize veya laboratuvarınıza girmiş olabileceğidir. Yerel yetkililere haber vermelisiniz. Bir laboratuvarda, birinin kasayı açmaya veya makineyi yeniden başlatmaya çalıştığını belirlemiş olabilirsiniz. Yetkileriniz ve yordamlarınıza bağlı olarak, engel olmaya çalışabilir veya yerel güvenlik görevlilerinizle iletişime geçebilirsiniz.

Eğer yerel bir kullanıcının güvenliğinizi ihlal ettiğini farkettiyseniz, ilk yapılacak şey, onların aslında sandığınız kişi olduklarının doğrulanmasıdır. Sisteme nerden giriş yaptıklarını kontrol edin. Olağan durumlarda giriş yaptıkları yer ile aynı mı? Hayır mı? O zaman temasa geçmenin elektronik olmayan bir yolunu kullanın. Örneğin, telefon ile arayın ya da konuşmak için ofislerine/evlerine gidin. Eğer sistemde oldukları konusunda anlaşmaya varabilirseniz, ne yaptıklarını açıklamalarını veya yaptıkları şeye son vermelerini isteyebilirsiniz. Eğer sistemde değillerse, ve ne söylediğiniz hakkında bir fikirleri yoksa, olasılıkla bu olayın daha fazla araştırılması gerekecek. Bu tür olayları iyice araştırın, ve bir suçlama yapmadan önce fazlasıyla bilgi sahibi olun.

Eğer bir ağ güvenliği ihlali belirlediyseniz, ilk yapılacak şey (yapabiliyorsanız), ağınızın bağlantısını kesmektir. Modem ile bağlanıyorlarsa, modem kablosunu çıkarabilir, Ethernet yoluyla bağlanıyorlarsa Ethernet kablosunu çıkarabilirsiniz. Bu onların daha fazla zarar vermesini engelleyecek, ve yakalandıklarından çok bir ağ problemi olduğuna inanmalarına yol açacaktır.

Eğer ağın bağlantısını kesemiyorsanız (yoğun kullanımlı bir siteniz varsa, veya makinelerinizin fiziksel denetimi elinizde değilse), en iyi diğer bir adım, izinsiz giriş yapan kişinin sitesinden erişimi tcp_wrappers veya ipfwadm kullanarak reddetmektir.

Eğer izinsiz giren kişinin sitesinden erişimi reddedemeyecek durumda iseniz, kullanıcının hesabını kilitlemek zorunda kalabilirsiniz. Unutmayın ki hesabı kilitlemek kolay bir iş değildir. Düşünmeniz gerekenler arasında .rhosts dosyaları, FTP erişimi ve olası başka arka kapılar sayılabilir.

Yukarıdakilerden birini yaptıktan sonra (ağın bağlantısını kestiniz, siteden erişimi yasakladınız ve/veya hesaplarını etkisiz hale getirdiniz), yapmanız gereken o kullanıcının çalıştırdığı tüm işlemleri öldürmek ve sistem dışına çıkarmaktır.

Sonraki bir kaç dakika için sitenizi izleyebilirsiniz, çünkü saldırgan tekrar girmeyi deneyecektir. Belki de farklı bir hesap kullanarak ve/veya farklı bir ağ adresinden.

 Güvenlik Bozukluğu Sonrasında

Evet, diyelim ki gerçekleşmiş bir güvenlik ihlalini veya bozukluğunu belirlediniz ve saldırganı sisteminiz dışına (umarım) attınız. Sırada ne var?

Deliği kapatmak

Eğer saldırganın sisteminize ne şekilde girdiğini belirleyebildiyseniz, o deliği kapatmayı denemelisiniz. Örneğin, kullanıcı giriş yapmadan önce belki de günlükte bir takım FTP kayıtları gördünüz. FTP servisini kapatıp güncel bir sürümünün olup olmadığına bakabilir, veya listelerde herhangi bir onarım arayabilirsiniz.

Bütün günlük dosyalarınızı gözden geçirin, ve güvenlik liste ve sayfalarınızı bir ziyaret ederek onarabileceğiniz herhangi bir yeni açık olup olmadığını belirleyin. Caldera güvenlik onarımlarını http://www.caldera.com/tech-ref/security/ adresinde bulabilirsiniz. Red Hat henüz güvenlik onarımlarını böcek onarımlarından ayırmadı, fakat dağıtım hata düzelten belgeleri http://www.redhat.com/errata adresinden ulaşılabilir durumda.

Debian artık bir güvenlik mektup listesi ve WWW sayfasına sahip. Daha fazla bilgi için: http://www.debian.org/security/ adresine bakın.

Eğer bir dağıtımcı firma bir güvenlik güncellemesi çıkardıysa, diğer çoğu Linux dağıtımcılarının da çıkarması olasılığı çok yüksektir.

Artık bir Linux güvenlik izleme projesi var. Düzenli bir şekilde bütün kullanıcı gereçlerini deniyor ve olası güvenlik açıkları ve taşmalarını araştırıyorlar. Duyurularından:

"OpenBSD kadar güvenli olabilme bakış açısıyla bütün Linux kaynaklarını sistemli bir şekilde izleme girişimimiz var. Bazı problemleri belirlemiş (ve onarmış) durumdayız, fakat daha fazla yardıma da açığız. Liste kısıtlı bir liste değil ve aynı zamanda genel güvenlik tartışmaları için de yararlı bir kaynak. Liste adresi: security-audit@ferret.lmh.ox.ac.uk. Abone olmak için security-audit-subscribe@ferret.lmh.ox.ac.uk adresine bir mektup gönderin"

Saldırganın girişini kilitleyerek engellemezseniz, muhtemelen geri gelecektir. Dönüşü sadece sizin makinenize değil, ağınızdaki herhangi bir yere olabilir. Eğer bir paket koklayıcı çalıştırıyorduysa, diğer makinelere erişim sağlamış olmaları da muhtemeldir.

Hasar Tespiti

Yapılacak ilk iş hasarın tespit edilmesidir. Tam olarak bozulan nedir? Tripwire gibi bir bütünlük inceleyici çalıştırıyorsanız, bir bütünlük taraması için kullanabilirsiniz; neyin bozulduğunu bulmanıza yardımcı olacaktır. Kullanmıyorsanız, tüm önemli verinizi kendiniz incelemek zorunda olacaksınız.

Linux sistemlerinin gün geçtikçe daha kolay kuruluyor olması nedeniyle, yapılandırma dosyalarınızı saklamayı, disklerinizi temizleyip, yeniden kurmayı, sonra da kullanıcı ve yapılandırma dosyalarınızı yedeklerden yerine koymayı düşünebilirsiniz. Bu yeni ve temiz bir sisteme sahip olduğunuzdan emin olmanızı sağlayacaktır. Eğer bozuk sistemden bazı dosyalar almak durumunda kalırsanız, çalıştırılabilir dosyalar konusunda özellikle dikkatli olun, çünkü izinsiz giriş yapan kişi tarafından konulmuş truva atları olabilir.

İzinsiz giren kişinin root erişimi sağlaması durumunda yeniden kurulum zorunlu olarak düşünülmelidir. Ek olarak, var olan kanıtları saklamak isteyebilirsiniz, dolayısıyla yedek bir disk bulundurmak mantıklıdır.

Düşünmeniz gereken bir diğer konu da güvenlik bozukluğunun ne kadar zaman önce gerçekleştiği, ve yedeklerdeki bilgilerin hasarlı çalışmaları içerip içermediğidir. Şimdi yedekler konusu.

Yedekler, Yedekler, Yedekler!

Düzenli yedekleme, güvenlik konularında bir nimettir. Sisteminizin güvenliği bozulduysa, gereken veriyi yedeklerden yerine koyabilirsiniz. Elbette, bazı veri saldırgan için de değerlidir, sadece yok etmek değil, bilgiyi çalma ve kendi kopyalarını oluşturma eylemlerini de gerçekleştirebilirler. Ama en azından verinin bir kopyasını elinizde bulundurmuş olursunuz.

Kurcalanan bir dosyayı yerine koymadan önce, bir kaç yedek öncesine de bakmalısınız. Saldırgan dosyalarınızı uzun süre önce bozmuş olabilir ve bozulan dosyaların yedeğini almış olabilirsiniz!

Elbette, yedeklerle ilgili bir takım güvenlik konuları da vardır. Yedeklerinizi güvenli bir yerde sakladığınızdan emin olun. Kimlerin erişimi olduğunu bilin (Eğer bir saldırgan yedeklerinize ulaşırsa, haberiniz bile olmadan tüm verinize ulaşabilir).

İzinsiz Giren Kişiyi İzleme

Tamam, izinsiz giren kişiyi dışarı attınız, ve sisteminizi iyileştirdiniz, ama işiniz henüz bitmiş sayılmaz. Çoğu saldırganın yakalanma olasılığı düşük olmakla birlikte, saldırıyı rapor etmeliniz.

Saldırıyı, saldırganın sitesindeki yöneticilere bildirmelisiniz. Bu yönetici bilgisine whois komutuyla ya da Internic veritabanından ulaşabilirsiniz. Onlara bütün uygun günlük satırlarıyla tarih ve saat bilgilerini içeren bir e-mektup atabilirsiniz. Saldırgan hakkında ayırt edici başka herhangi bir şey de belirlediyseniz, bunu da onlara bildirin. Mektubu gönderdikten sonra (dilerseniz) bir telefon konuşması da yapabilirsiniz. Eğer o yönetici sizin saldırganınızı belirlerse, o siteye giriş yaptığı diğer sitenin yöneticisiyle konuşabilir, ve bu şekilde sürer.

İyi korsanlar, arada pek çok site kullanırlar, bunlardan bazıları (veya çoğu) güvenliklerinin bozulduğundan dahi habersizdirler. Bir korsanı ev sistemine kadar izlemeyi denemek zor bir iş olabilir. Konuştuğunuz sitelerin yöneticilerine karşı nazik olmak, yardım alma konusunda oldukça yol almanızı sağlayabilir.

Ayrıca, Linux sistem dağıtıcınızı olduğu kadar, bir parçası olduğunuz (CERT veya benzer) güvenlik örgütlerini de bu konuda uyarmalısınız.

kaynak:www.antivirus.metu.edu.tr 

LİNUX'TA UZAKTAN ERİŞİM

 

Uzaktan erişim günümüzde oldukça önemli bir konu. Eskiden ev kullanıcılarının ilgilendiği bir saha değildi. Ancak Türkiye'de ADSL'in yaygınlaşmasıyla, bazı alışkanlıklarımız değişti. Artık bilgisayarımızı her an her yerden kontrol edebilmek istiyoruz. Gerektiğinde bilgisayarımıza erişip, bir şeyler kopyalayabilmek ya da önemli dosyalara erişmek icap ediyor. İsterseniz daha somut şekilde örnekleyelim; bir Internet bağlantınız olduğu takdirde, ofiste otururken evinizdeki bilgisayara girebilir ve en sevdiğiniz şarkıları, iş yerinde dinleyebilirsiniz. Bunu yapmak güzel olmaz mıydı? ADSL kullanıcıları için denemeye değer...

Neden Uzaktan Erişim?

Sunucu (server) yöneticileri, uzun süredir uzaktan erişim imkanlarını kullanmaktalar. Bir sunucu yönetiyorsanız, yapılması gereken her iş için makinenin başına gidemezsiniz; saat uygun değildir; fiziksel erişim imkanınız yoktur vs.... Sunucular herkesten tecrit edilmiş bir ortamda, genelde ekranı dahi olmadan çalışırlar. Üstelik çoğu zaman sizin bulunduğunuz binada dahi bulunmazlar. Bir Internet Servis Sağlayıcının tesislerinde, özel izinlerle girilen bir alanda tutulurlar. Hâl böyle olunca, uzaktan erişim bir seçenek değil, zorunluluk oluyor. Ancak ev kullanıcılara yönelirksek, böyle bir zorunlulukları olmadığı için uzaktan erişim onlar için yeni bir alan.

Linux daha doğrusu Unix tabanlı bütün işletim sistemleri (dilerseniz Unix klonları da diyebilirsiniz), gelişmiş uzaktan erişim imkanlarına sahiptir. Dünyanın neresinde olursanız olun, bilgisayarınızı sanki başında oturuyormuş gibi kullanabilirsiniz. Sorun çıkartabilecek tek şey, kullandığınız bağlantının hızı olabilir. Bunun da zamanla daha iyi hâle geleceğini düşünürsek, yakın bir tarihte, bilgisayarımızı her yerden yönetebileceğiz. Peki ev kullanıcısına bütün bunların faydası nedir? Yanıt aslında çok basit; teknolojiyle daha iç içe bir yaşam!

Evinizden uzaktayken, bilgisayarınıza ihtiyaç duymuşsunuzdur. Örneğin yeni yılın mali tablolarını hazırladığınız hâlde yanınızda getirmeyi unuttuğunuzu düşünün, normalde büyük bir sıkıntı doğurabilir. Ya da şirketteyken, evde film indirmeye bıraktığınız bilgisayarınızın işini bitirip, bitirmediğini merak edebilirsiniz. Bir başka örnek verelim; gün içinde şirkette yaptığınız çalışmalara, erişmeniz gerekebilir. En başta verdiğimiz örneği de düşünebilirsiniz; bilgisayarınızda bulunan dilediğiniz şarkıyı bir başka yerde dinlemek güzel olabilir... Kısacası ev veya ofis bilgisayarınızı, 24 saat erişime açık tutmak, bazılarımıza farklı farklı nedenlerden ötürü gerekiyor. Ve Linux, bu işi yapmak için biçilmiş kaftandır.

Secure Shell

Bazı bilgisayar terimlerinin Türkçe karşılıklarını bulmak gerçekten zor. Secure Shell'in Türkçe karşılığını "Güvenli Kabuk" diye çevirmek istemedim. Okuyucularımızın beni mazur görmesini dileyerek, SSH konusunu açıklayalım. Secure Shell ya da kısaca SSH, iki bilgisayar arasında güvenli bağlantı kurmaya yarayan bir protokoldür. Temelleri 1995 yılına kadar dayanan SSH, günümüzde Unix tabanlı makinelerde uzaktan erişim standartı hâline gelmiştir. SSH ile ilgili teknik ayrıntılara girmeden bunun bize ne kazandırdığına bakalım.

Windows kullanıcılarıyla Linux kullanıcılarının çok ama çok önemli bir farkı vardır. Windows'ta hemen her şey, arayüzlerle, pencerelerle, fare tıklamalarıyla yapılır. Halbuki Linux'ta programların çok büyük bir kısmı komut satırından da yönetilebilir. (Birkaç program tamamen görsel arayüze dayanıyor, ama onları şimdilik bir kenara bırakalım.) Uzaktaki ya da elinizin altındaki bir bilgisayarı komutlarla yönetirsiniz. Ancak birinde komutları direkt girerken, diğerinde bu hizmeti yapabilmeniz için SSH devreye girmektedir. Verdiğiniz komutlar aynı kalmakla birlikte, SSH aracılığı ile çalışır. Yani bilgisayarınızı kullanmak, ona bir iş yaptırmak istiyorsanız, SSH'ı kullanmanız gerekir.

SSH istemcisi (client) Linux işletim sistemlerinde standart olarak geliyor. Herhangi bir bilgisayara bağlanmak istiyorsanız yapmanız gereken şey basit bir komut girmekten ibaret. Bunun için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz:

ssh -l kullanici_adi adres -p port_numarasi

Burada kullanici_adi yerine bağlanacağınız bilgisayarda tanımlı kullanıcı adını giriyoruz. adres ise bağlanmak istediğimiz bilgisayarın adresi oluyor. (Örneğin 212.154.1.17 gibi bir IP adresi ya da www.adres.com gibi bir web adresi de olabilir.) Komutun sonunda bulunan -p parametresi ekstra yazılmış durumda. SSH protokolü, 22 numaralı port üzerinden hizmet vermektedir ve siz -p parametresini yazmadığınız sürece bu port üzerinden bağlantı kurulur. Ancak her zaman 22 numaralı port üzerinden hizmet verilmez, standart port adresi değiştirilip güvenlik sebebiyle 2200, 4353 ya da bir başka değere dönüştürülebilir.

Bazı programlar, Internet üzerinden SSH protokolünü kullanarak bilgisayarınıza saldırı düzenleyebilir. Üstelik saldırganın bilgisayarınızı kurban seçmesi, her zaman bilinçli olmaz; SSH protokolünü kullandığınızı varsayıp, şans eseri sizin IP'ni hedef olarak seçer. Eğer port numarası bir yanıt vermiyorsa, saldırgan SSH'in sisteminizde olmadığını düşünerek bir sonraki hedefine yönelir. Bahsettiğim araçlar pek zeki değil; kullanıcı adı ve parolasını deneye deneye bulmaya çalışırlar. Buldukları takdirde, SSH protokolünden sistemize sızarlar. Ancak bu yazdıklarım, sizi telaşa sürüklemesin. İyi seçilmiş bir parolanız varsa, saldırı aylarca bile sürse, bir sonuç vermeyecektir.

SSH saldırılarına karşı yapabileceğiniz ilk şey, güzel bir parola seçmek. En az 8 karakter, içinde büyük-küçük harf ve rakam barındıran bir parolanın bulunma ihtimali 1/62⁸'dir. Bu, doğru parolanın bulunması için 220 trilyon ihtimal olduğu anlamına geliyor. Her deneme 1 saniye içinde bile yapılsa, bütün olasılıkların denenmesi, 7 milyon yıl sürer. Ancak parola olarak seçtiğiniz şey, İngilizce bir kelime ya da tahmin edilebilir türdense, parolanızın tespit edilmesi çok çok daha basittir. O yüzden parola seçiminde dikkatli davranmalısınız. Elbette SSH saldırılarına hedef olmamak çok daha iyi bir seçenek. Bu yüzden standart port numarası 22 yerine, bir başkasını seçiyoruz ve bağlanırken -p diye belirtiyoruz. (Port numaranızı nasıl değiştireceğiniz sshd kurulumunda anlatacağız.)

Dosya transferi, ssh'tan biraz daha farklı. Genel yapısını aşağıda görebilirsiniz:

scp -P port_numarasi kaynak_dosya kullanici_adi@adres:hedef_dosya

adresi şeklinde yapılmaktadır. Örneğin cebi kullanıcı adıyla, 2222 numaralı port üzerinden f_prot.sh isimli dosyayı, 212.154.1.17 adresine kopyalamak istiyorsanız, scp -P 2222 f_prot.sh cebi@localhost:/home/cebi/ komutunu kullanırsınız. Bu komutla, kullandığınız bilgisayarda bulunan f_prot.sh dosyası /home/cebi klasörünün altına kopyalanacaktır. Hemen hemen bütün Linux dağıtımlarında, SSH mevcuttur. Ancak evde Linux kullanıyorken, iş yerinizde Windows bulunabilir ve Windows ile SSH'i kullanmak istediğinizde ekstra bazı programlara ihtiyaç duyarsınız.

PuTTY ve WinSCP

Windows işletim sisteminden, Linux yüklü bilgisayarlara erişmek için PuTTY isimli küçük bir program kullanırız. PuTTY, Unix için yazılmış bir terminal/konsol emülasyonudur. SSH protokolü üzerinden, uzakta bulunan Linux makinenizi yönetmenizi sağlar. Aynen Linux'ta kullandığınız gibi bir kabuk (shell) ile komutları girersiniz. Üstelik bütün bunları Windows'ta yapabilirsiniz. PuTTY'yi http://www.putty.nl adresinden indirebilirsiniz.

Bahsedeceğimiz ikinci program WinSCP ise, dosya kopyalama işlemleri içindir. Linux dağıtımların hemen hepsinde scp komutu bulunurken, Windows'ta Linux makinelere dosya aktarımı (ya da tam tersi) için bir araç bulunmaz. WinSCP de bu eksikliği gidermek üzere hazırlanmıştır. Oldukça basit ve güzel bir arayüzle, kullandığınız bilgisayardan, bir başka bilgisayara dosya aktarabilirsiniz. Mevcut dosyaları silebilir, bir klasörden diğerine taşıyabilir ya da sıkıştırma yapabilirsiniz. Eskiler bilirler, Norton Commander isimli zamanında oldukça popüler bir program vardı. WinSCP'nin arayüzü de, Norton Commander'a benzetilmiş. Herkesin zorlanmadan kullanabileceğini düşünüyorum. WinSCP projesine, http://winscp.net adresinden erişebilirsiniz.

Uzaktan Erişime Hazırlanmak

Uzakta olan bir bilgisayara SSH ile ne şekilde erişebileceğimizi gördük. Ancak kendi bilgisayarımıza nasıl erişebileceğimizi henüz bilmiyoruz. Eğer bilgisayarınız SSH erişimine açmak istiyorsanız yapmanız gereken şey, SSH sunucu servisini (daemon) kurmaktır. Bunun için de, openssh-server'i kurmanız gerekir. Eğer Ubuntu kullanıyorsanız ve ssh servisi yüklü değilse, aşağıdaki komutu kullanarak SSH servisini kurup, aktif hâle getirebilirsiniz.

sudo apt-get install openssh-server

Kurulumun başarılı olup olmadığını anlamanızın yolu, "ssh localhost" yazıp, kendi bilgisayarınıza bağlanmaya çalışmaktır. Komut satırında parola soruluyorsa, başardınız demektir.

SSH için Ekstra Güvenlik

SSH servisi, 22 numaralı port üzerinden hizmet verir. Ancak 22 numaralı portu kullanmak her zaman akıllıca olmuyor. Sağdan soldan buldukları programlarla insanlara saldıranların açık hedefi hâline gelebiliyorsunuz. Sisteminize giremeyecek olsalar bile, bilgisayarınızı rahatsız etmelerini istemezsiniz. Bunun için yapmanız gerekenleri şöyle özetleyebiliriz:

1. SSH sunucu servisini kurduktan sonra, bir terminal açıp root olarak, "gedit /etc/ssh/sshd_config" komutunu girin. (gedit yerine sevdiğiniz herhangi bir metin editörü de olabilir.)

2. sshd_config dosyası, ssh sunucu servisiyle ilgili bilgileri içermektedir. Dosyanın başlarında bulunan "# What ports, IPs and protocols we listen for" yazısını bulun. Hemen altında Port 22 yazdığını göreceksiniz.

3. Port 22'yi değiştirip, farklı bir port numarası verin. Örneğin Port 2212 yazıp, dosyayı kaydedebilirsiniz.

4. Bilgisayarınızı ya da sshd servisini yeniden başlatırsanız, artık bilgisayarınıza 2212 numaralı porttan girmeniz gerekir. Test etmek için "ssh localhost -p 2212" komutunu girin. Kullanıcı şifresi sorulduğu takdirde, işlemleri doğru yapmışsınızdır.

Virtual Network Computing

Windows işletim sistemleri kullananlar, Başlat-> Çalıştır yolunu izleyip, "mstsc" komutunu çalıştırdıkları takdirde, karşılarına Microsoft Terminal Services Client çıkar. MSTSC, başka masaüstleriyle bağlantı kurabilmenizi sağlayan bir yazılımdır ve grafik arayüzüyle çalışmanızı mümkün kılar. Hangi bilgisayara bağlanmak istediğinizi belirtip, şifre ve kullanıcı adını girerseniz, ardından o bilgisayarı görsel olarak kullanabilirsiniz. Altında yatan teknoloji farklı da olsa, Linux'ta da görsel olarak bir başka bilgisayarı kullanmanıza yarayacak araçlar mevcut.

Virtual Network Computing (kısaca VNC), bilgisayarınızı başında olmadan yönetilmeniz için geliştirilmiş bir yöntemdir. Secure Shell'den farkı, görsel arayüzle çalışabilmenizi sağlamasıdır. Bildiğiniz gibi Unix/Linux komutları belirli düzeyde bilgisayar bilgisi gerektiriyor ve son kullanıcılar zaman zaman bu konuda zorluk yaşayabiliyor. Komut satırıyla uğraşmak istemeyenler için VNC temelli yazılımlar iyi birer çözüm. Hemen hemen her dağıtım için vncserver ve vncviewer programlarını bulabilirsiniz. Bu terimlere de açıklık getirelim: vncserver, 5900 numaralı port üzerinden hizmet veren bir programdır. Başka bilgisayarlar, vncserver sayesinde bilgisayarınıza bağlanıp, onu kullanabilmektedir. vncviewer ise diğer bir bilgisayara bağlantı kurmanız içindir. Yani bir istemci (client), sunucuya bağlanacaksa, vncviewer programını kullanacaktır.

Bilgisayarınıza uzaktan erişime açık olması için GNOME masaüstü ortamında, System-> Preferences-> Remote Desktop yolunu izleyin. Bu arayüzü kullanarak kullanıcıların bilgisayarınıza erişip erişmemesini belirleyebilir, dışardan gelen bağlantılar için şifre sorabilir ya da her seferinde sizden onay istenmesini ayarlayabilirsiniz.

RealVNC

VNC temelinde farklı farklı yazılımlar bulunuyor. TightVNC, UltraVNC, .NET VNC bunlardan bir kaçı... Benim kullandığım favori yazılımsa, RealVNC isimli bir başka ürün. RealVNC rakiplerine göre, daha hızlı çalışıyor ve hemen hemen her platform için destek verebiliyor. http://www.realvnc.com adresinden işletim sisteminize uygun versiyonu çekip kullanabiliyorsunuz. Unix platformlarına destek verdiği gibi, Windows için sunduğu sürüm de mükemmel çalışıyor. Zaten RealVNC'yi bu kadar öne çıkartan, Windows'u harikulade şekilde desteklemesi...

RealVNC ile sadece Unix tabanlı bilgisayarlar arasında bağlantı kurmanız gerekmiyor. Dilediğiniz takdirde, Windows'tan Windows'a; Linux'tan Windows'a ya da tam tersi şekilde bağlantı kurabilirsiniz. Bir kere daha vurgulamak isterim; kullanımı gerçekten basit!

Bilgisayarınızın İzini Kaybetmeyin

Statik IP kullanmamın paralı olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Kullanıcıların çoğunun dinamik IP sahibi olması kaçınılmaz. Siz de dinamik IP kullanıyorsanız, bağlanmak için kullanacağınız IP adresi sık sık değişecektir. Bundan kurtulmak için LogMyIP adında ufak bir Java programı işinize yarayacaktır. Sisteminizde JRE (Java Runtime Environment - Java Çalıştırma Ortamı) kurulu olduğu takdirde, aşağıdaki adımları sırasıyla yapmanız yeterlidir:

1. Projeler bölümüne girip, LogMyIP projesinin Çalıştırılabilir (Binary) dosyasını indirin ve açın (extract).

2. LogMyIP kullanım sayfasına girin ve sayfanın en altında bulunan "Kayıt Sayfası" bağlantısına tıklayın.

3. Karşınıza gelecek sayfa sizden bir kullanıcı adı ve şifresi istemektedir. Dilediğiniz bir kullanıcı adını ve şifresini girerek kayıt olun. Kayıt işleminin başarı ya da başarısızlığına göre, sonuç dönecektir.

4. Birinci adımda indirip açtığınız (extract) dosyayı kullanmanın zamanı geldi. Dosyayı açtığınız yere komut satırından gelip, "java -jar LogMyIP.jar -s" yazın. Size kullanıcı adı ve şifresi sorulacaktır. Üçüncü adımda, kayıt aşamasında girdiğiniz kullanıcı adı ve şifresini yazın.

5. Kullanıcı adı ve şifre ayarlarını yaptıktan sonra, "java -jar LogMyIP.jar -od" komutuyla, IP adresinizi kaydedin. Eğer programın siz yokken bile sürekli olarak kayıt etmesini istiyorsanız, "java -jar LogMyIP.jar -b" komutunu kullanın.

6. Bilgisayarınızın IP adresini öğrenmek için tekrar LogMyIP kullanım sayfasına girin ve üçüncü adımda belirlediğiniz kullanıcı adı ve şifresini yazın. LogMyIP programını kapatmadığınız sürece, bilgisayarınızın adresini her zaman buradan öğrenebilirsiniz.

Programın yapılandırma aşamasının uzun olmasına bakmayın. Bundan sonra LogMyIP çalıştığı sürece, kullanıcı adı ve şifresini girip, IP adresinizi öğrenebilirsiniz. Programla ilgili daha fazla yardım için, programla birlikte gelen yazılım dosyasını okuyabilir veya "java -jar LogMyIP.jar -h" komutunu kullanabilirsiniz.

Yazımızı noktalarken, hatırlatmak istediğim birkaç konu var. Gerek RealVNC, gerekse başka araçlarla görsel bir bağlantı kuracaksanız, renk ayarlarını düşük tutmanız yararınıza olacaktır. Masaüstünüzü 16 bit yerine 8 bit görmek size bir şey kaybettirmez ancak hız bakımından çok şey kazandırır. Bunun dışında Windows uzaktan erişim konusunda, Linux ile yarışabilecek düzeyde değil. Yazımızın başında da belirttiğimiz gibi, Linux'ta hemen hemen her program komut satırından yönetilebilirken, Windows'ta bütün işlemler görsel arayüze muhtaç. Yani 56K'lık bir bağlantıyla Linux'u kullanmak mümkünken; Windows tarafında bırakın 56K'yı, 256 Kbit'lik bir ADSL bağlantısı bile zaman zaman yetmeyecektir.

Ev kullanıcılarıyla ilgili son bir notumuz bulunuyor. Dış dünyadan gelebilecek tehditlere karşı, çoğu ADSL modemin 80, 8080 dışındaki bütün portları kapalıdır. Fakat SSH, VNC gibi hizmetleri kullanmak istiyorsanız, 22 ve 5900 numaralı portları açık tutmanız gerekir. ADSL modemlerde nasıl port açabileceğinizi, üretici sitelerinden ya da basit bir Google aramasından öğrenebilirsiniz.

KAYNAK:Çağatay çebi